De Last

Meer dood dan levend

Kwam ik aan in Noorderstet

Alles wat ik nodig had

Was een kamer met een bed

Zeg vriend, kun je me helpen?

Heb jij nog plek voor een logé?

Hij keek me aan en lachte scheef

En schudde zachtjes nee

Refr.

Geef mij je last maar Annie,

Heb jij je handen vrij

Geef mij je last maar Annie,

En…….nu komt alles neer op mij!

Ik zeulde met mijn koffer

Verborg hem aan de rafelrand

Daar kwam ik Carmen en de duivel tegen

Ze liepen hand in hand.

Ik riep: Hee Carmen

Zullen we stappen gaan in de stad?

Ze zei : Helaas geen tijd

Maar mijn vriendje lijkt het vast wel wat.

Refr.

Geef mij je last maar Annie,

Heb jij je handen vrij

Geef mij je last maar Annie,

En…….nu komt alles neer op mij!Het spijt me juffrouw Mozes,

Vergeet die tijd van toen

Lucas wacht op het laatste oordeel

Niets meer aan te doen

Ik vroeg: Hee Luc man!

Hoe moet het verder dan met Anne-Leen

Hij mompelde : pas goed op haar

Met al die chaos om ons heen.

Refr.

Geef mij je last maar Annie,

Heb jij je handen vrij

Geef mij je last maar Annie,

En…….nu komt alles neer op mij!

Pistolen Paultje sprak mij aan

’s Morgens in de dichte mist.

Als jij mijn hond verzorgt voortaan,

Timmer ik voor jou een kist.

Ik zei: Wacht eens even Paultje,

Ik ben een onschuldig man

Hij zei: Neem jij die hond nou maar

En voer hem maar wanneer je kan!

Refr.

Geef mij je last maar Annie,

Heb jij je handen vrij

Geef mij je last maar Annie,

En…….nu komt alles neer op mij!

Ik neem de Blauwe Engel

Het is tijd nu voor het eindstation.

De Last weegt alsmaar zwaarder

Veel zwaarder dan toen ik begon.

Ik wil terug naar mijn Annie,

Nog steeds de rots in mijn bestaan

Ze zei: doe ze de groeten daar

Heb ik bij deze dus gedaan.

Refr. 

Geef mij je last maar Annie,

Heb jij je handen vrij

Geef mij je last maar Annie,

En…….nu komt alles neer op mij!